Μιλώντας στο tempo24 και τον Απόστολο Βουλδή, ο πρώην Πρωθυπουργός και εκ νέου υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας Γιώργος Α. Παπανδρέου αναφέρεται στο εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Μαΐου, στο σύστημα της απλής αναλογικής, στις συνθήκες που δημιούργησαν τη νίκη της ΝΔ στην Αχαΐα, στο ζήτημα που προέκυψε με την Θράκη, αλλά και στο δικό του ρόλο στο ΠΑΣΟΚ.
Κύριε Πρόεδρε είχατε δηλώσει, πρόσφατα, πως δεν είναι ζήτημα εάν θα έχουμε
κυβέρνηση, αλλά ποια κυβέρνηση θα έχουμε και με τι πρόγραμμα προς όφελος του
λαού. Οδεύουμε πλέον προς δεύτερες εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία να έχει αέρα
νίκης από την πρώτη αναμέτρηση. Πόσο θα επηρεάσει το αποτέλεσμα της πρώτης
κάλπης;
Πράγματι, σημασία έχει με ποιο πρόγραμμα και σε ποια κατεύθυνση θα οδηγήσει μια
κυβέρνηση τους Έλληνες, τη χώρα, προς το μέλλον.
Και όταν λέω πρόγραμμα και κατεύθυνση, κ. Βουλδή, δεν εννοώ απλά προγραμματικό
κείμενο κοστολογημένο, όπως κακώς έχει επικρατήσει στον προεκλογικό διάλογο, αλλά και
προγραμματικές θέσεις που υλοποιούμενες θα πολλαπλασιάσουν το επιδιωκόμενο
αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου υπέρ μιας ανάπτυξης βιώσιμης για την οικονομία και
συνακόλουθα, για την κοινωνία.
Και αυτό γιατί, σημασία έχει, μετά από μια υπερδεκαετή περίοδο συνεχών κρίσεων, ποια
στρατηγική μπορεί να προσφέρει βιώσιμη διέξοδο από το τέλμα που διαμορφώνουν οι
πραγματικές αιτίες, οι χρόνιες παθογένειες που χαρακτηρίζουν το ελληνικό
πολιτικοοικονομικό σύστημα και παράγουν διαρκώς κρίσεις, τις οποίες ακριβώς λόγω της
ιδιαιτερότητας του πελατειακού συστήματος, καλούνται οι Έλληνες να πληρώνουν
πολλαπλάσια από άλλους λαούς.
Και με ακόμη πιο δραματικά παράπλευρα, μάλιστα, αλλά πολύ σημαντικά αποτελέσματα
επίσης, στους άλλους τομείς της δημόσιας ζωής. Και αυτό γιατί, δεν είναι μόνο το πολύ
υψηλότερο κόστος των κρίσεων, είναι και το γεγονός ότι, όλοι οι θεσμοί, είτε γιατί
αιχμαλωτίζονται από πελατειακά συμφέροντα, είτε γιατί αυτό τους ωθεί να λειτουργούν
άκρως συγκεντρωτικά και γραφειοκρατικά, παράγουν σημαντικά προβλήματα, που
εμποδίζουν ακόμη περισσότερο μια υγιή αναπτυξιακή προσπάθεια. Εγκλωβίζουν και
καθυποτάσσουν υγιείς δυνάμεις και πρακτικές. Από τη λειτουργία της δικαιοσύνης και τα
όσα παρατηρούμε στη φορολογική πολιτική με την τεράστια φοροδιαφυγή, αποτέλεσμα σε
μεγάλο βαθμό της αδικαιολόγητης συμπεριφοράς των φορολογικών μηχανισμών αλλά και
των άδικων φόρων στους ασθενέστερους, μέχρι την αδιαφάνεια που καλπάζει, την
αναξιοκρατία που αποτελεί πρώτο παράγοντα φυγής των νέων στο εξωτερικό, την
απουσία λογοδοσίας που διαμορφώνει περιβάλλον ασφυξίας σε κάθε ζωτικό τομέα της
παραγωγής και της δημιουργικής σφαίρας, και βέβαια, τις τεράστιες ανισότητες που
εντείνονται με δραματικούς ρυθμούς καθημερινά. Στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική
ασφάλιση, την κατοικία, την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες, όπως ο τομέας της
ενέργειας, που αποτελεί μνημείο αδικίας και ανισότητας και μαζί, χαρακτηριστικό
παράδειγμα αντιδημοκρατικής λειτουργίας μιας πολιτείας.
Γιατί, εκτός από το κόστος της ενέργειας, που πληρώνουν πανάκριβα οι πολίτες, είναι και
οι τερατώδεις χαριστικές ρυθμίσεις που οδήγησαν ακόμη και στην παράδοση του εθνικού
μας πλούτου σε λίγα ενεργειακά μεγαθήρια. Αέρας, ήλιος και κάθε τι άλλο, που με τις
εξελίξεις της τεχνολογίας παρέχουν τη δυνατότητα να καταστεί κάθε πολίτης, κάθε σπιτικό
και μικρομεσαία επιχείρηση, εκτός από καταναλωτής και παραγωγός ενέργειας, βρίσκονται
στα χέρια λίγων ισχυρών, αφήνοντας στους πολλούς τα «ψιλά» των πηγών ενέργειας.
Το ίδιο, με διαφορετικό τρόπο βέβαια, συμβαίνει και στον τομέα της ψηφιακής μετάβασης,
όπου πράγματι έχουν γίνει πολλά βήματα για τη διευκόλυνση των πολιτών στις επαφές
τους με το κράτος. Όμως, η γραφειοκρατία δεν έχει περιοριστεί, απλά έχει αλλάξει
χαρακτήρα. Σε κάποιες περιπτώσεις καλείται κανείς να κάνει και ψηφιακά και σε χαρτί την
ίδια δουλειά. Και δεν έχουν προωθηθεί δράσεις που να εμπεδώνουν τη δημοκρατία, τη
διαφάνεια, τον έλεγχο των αποφάσεων κυβέρνησης, αυτοδιοίκησης, οργανισμών και
άλλων φορέων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα που αναλαμβάνουν έργα και
προμήθειες του δημοσίου.
Αναλογιστείτε, μέσα στα δύο χρόνια της περιόδου 2009-11, κάναμε τεράστια βήματα σε
αυτό το πεδίο, ανοιχτή διακυβέρνηση, ηλεκτρονικές συνταγογραφήσεις και ηλεκτρονικές
προμήθειες, ηλεκτρονικός έλεγχος της ροής των καυσίμων, διαύγεια και τόσα άλλα, και
από τότε, ούτε ένα βήμα, μόνο υποχωρήσεις και υπονόμευση αυτών των θεσμών που
διασφαλίζουν τα χρήματα των πολιτών, ελέγχουν την εξουσία και ενισχύουν τη διαφάνεια,
την αξιοκρατία και τη λογοδοσία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, που αφορούν τη δημοκρατία και ουσιαστικά τα συμφέροντα
των πολιτών, έχει σημασία το τι κυβέρνηση θα μας οδηγήσει στο μέλλον.
Βέβαια, οι πολίτες έκαναν τις επιλογές τους στις εκλογές του Μαΐου, όμως τώρα, στις
ερχόμενες εκλογές, έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν μια άλλη πραγματικότητα, η
οποία μπορεί να διασφαλίσει μια άλλη προοπτική για τους Έλληνες, για τη χώρα.
Γι’ αυτό και αγωνιζόμαστε, μέσα σε ένα περιβάλλον ασφυκτικό θα έλεγα, να
πολλαπλασιάσουμε τις επαφές μας με τους πολίτες και να τους δώσουμε τη δυνατότητα να
ακούσουν και να αξιολογήσουν με διαφορετικό πια μάτι τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ -
Κινήματος Αλλαγής.
Προτάσεις που μπορούν να διασφαλίσουν μια εναλλακτική, αξιόπιστη και βιώσιμη διέξοδο
από τη σημερινή πραγματικότητα.
Πρέπει να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο του φόβου και της αβεβαιότητας, που τελικά
ενίσχυσαν το ίδιο το κόμμα που ευθύνεται για την ύπαρξή τους.
Και οι πολίτες, να πάρουν στα χέρια τους τη ζωή τους, που τόσα χρόνια είχαν αφήσει
απροστάτευτη στα χέρια όλων εκείνων που ευθύνονται για τη σημερινή, αδιέξοδη
πραγματικότητα.
Το ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής, είναι το μοναδικό κόμμα που μπορεί να κάνει τη διαφορά,
ορθώνοντας αξιόπιστο πολιτικό λόγο απέναντι στη δεξιά, γιατί παρά το γεγονός ότι επλήγη
από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, ποτέ δεν έχασε την κυρίαρχη ιδεολογική του ταυτότητα,
που είναι συνώνυμο των αλλαγών και της δημιουργικής αντίληψης για την πολιτική και τη
συλλογική μας ζωή.
Ήταν λάθος τελικά το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, ή η πολιτική μας
κουλτούρα απέχει πολύ από κυβερνητικές συνέργειες;
Θα έλεγα ότι, την απλή αναλογική την υπονόμευσε πρωτίστως ο ΣΥΡΙΖΑ, που μάλιστα,
θέλει να λέει ότι την εισήγαγε. Και γιατί δεν είχε αξιολογήσει σωστά τα πράγματα. Και γιατί
αντί να διαμορφώσει ένα κλίμα προγραμματικού διαλόγου, μίλησε και ενήργησε με μια
δημαγωγική αντίληψη σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση των εκλογικών, αλλά κυρίως των
πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών.
Αλλά και η ΝΔ υπονόμευσε την απλή αναλογική, γιατί έχει ιδιοκτησιακή σχέση με την
πολιτική και τη διακυβέρνηση και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι, ενώ όλο το
προηγούμενο διάστημα εγκαλούσε δήθεν το ΠΑΣΟΚ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως, με το
δήθεν δίλημμα «με ποιον θα πάτε;», εντούτοις, η στρατηγική στόχευση της ΝΔ ήταν η
αυτοδυναμία με μοναδικό σκοπό τη μονοκρατορία, ώστε να αποφύγει πάση θυσία το
ενδεχόμενο ελέγχου, από κυβερνητικό εταίρο ή έστω κοινοβουλευτικό εταίρο, με στήριξη
στο Κοινοβούλιο.
Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι θέλει και άλλες εκλογές τον Αύγουστο, εκβιάζοντας έτσι
τον ψηφοφόρο να της δώσει την παντοδυναμία από τις επερχόμενες εκλογές.
Προφανώς, για να μπορεί να πολιτεύεται ανεξέλεγκτα και να εφαρμόζει, για παράδειγμα,
φορολογική πολιτική που φορολογεί με 5% το μερισματούχο μιας μεγάλης επιχείρησης και
με 22% το μικρομεσαίο επιχειρηματία που κοπιάζει καθημερινά στην αγορά για να
επιβιώσει.
Ή για να μπορεί να συναλλάσσεται με συμφέροντα και κατεστημένα, προωθώντας τις
κοινές τους επιδιώξεις και σκοπούς.
Όλα αυτά όμως, έχουν και μια ακόμη παράπλευρη απώλεια. Ότι δυναμιτίζουν τη
δυνατότητα των αναγκαίων συνεννοήσεων και συναινέσεων, για την αντιμετώπιση των
μεγάλων προβλημάτων και των τεράστιων προκλήσεων που αναμένουν σοβαρές και
βιώσιμες απαντήσεις. Και από το πολιτικό σύστημα και από τους πολίτες και τους φορείς
τους.
Να το πω απλά, έχουμε διαφορές και πολιτικές αλλά και ιδεολογικές, όμως μια ακόμη
σημαντική διαφορά μας είναι ότι είμαστε το Κίνημα που θέλει να γίνουν βαθιές τομές, αλλά
πάντα με τρόπο δημοκρατικό, διαβουλευτικό και συμμετοχικό.
Έχετε και σ’ αυτήν, όπως και στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο
δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα. Έχετε μεταβεί σε όλες τις περιοχές της Αχαΐας, έχει
διαφοροποιηθεί το κλίμα υπέρ του ΠΑΣΟΚ, τι είναι αυτό που σας λένε οι πολίτες, τι
ζητούν από το ΠΑΣΟΚ;
Καταρχάς, πρέπει να πω ότι, συνεχίζουμε και σε αυτές τις εκλογές, όπως κάναμε και στις
προηγούμενες, ό,τι κάνουμε τέσσερα χρόνια τώρα στην Αχαΐα - παρότι μας εμπόδισε και η
πανδημία, αλλά με μεγαλύτερη ένταση.
Πιστεύω ακράδαντα στις δυνατότητες της Αχαΐας και της Δυτικής Ελλάδας.
Και για αυτό προτεραιότητά μας ήταν και είναι, να συζητήσουμε με τους συμπολίτες μας το
σημαντικότερο ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί, αυτό της ανάπτυξης με κοινωνικό
και βιώσιμο πρόσημο, κάτι που δυστυχώς και σε αυτήν την προεκλογική περίοδο
απουσιάζει από το δημόσιο διάλογο.
Παρά ταύτα, έχουμε καταφέρει να καταλήξουμε σε πολύ σημαντικά συμπεράσματα, από
τον συνεχή διάλογο με τους φορείς, τα οποία αποτελούν και τον κορμό των συζητήσεων
που έχουμε με τους πολίτες.
Από αυτήν την εμπειρία μου, μπορώ να σας πω ότι, οι πολίτες όχι μόνο ανταποκρίνονται
θετικά σε αυτόν τον προγραμματικό διάλογο, αλλά και επιζητούν τη συμμετοχή τους, γιατί
καταλαβαίνουν ότι, έχει μεγάλη σημασία να εκφράζουν και τις δικές τους σκέψεις και
προτάσεις.
Όλη αυτή η προσπάθεια απέδωσε καρπούς και έτσι, στις εκλογές του Μαΐου, το ΠΑΣΟΚ
ενίσχυσε τις δυνάμεις του σε σημαντικό ποσοστό, παρά το γεγονός ότι το εκλογικό
περιβάλλον ήταν υπονομευμένο από την αδιέξοδη και καταστροφική αντιπαράθεση μεταξύ
ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα και ενόψει των επερχόμενων εκλογών, από τις συνεχιζόμενες επαφές μας με τους
πολίτες και τους φορείς, φαίνεται ότι υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις θέσεις και τις
προτάσεις μας, αλλά και μεγαλύτερο ενδιαφέρον συμμετοχής στην κοινή προσπάθεια.
Πάντως, τα ζητήματα της εργασίας, της ασφάλειας, της υγείας, της παιδείας, των
δικαιωμάτων, της ακρίβειας και της αβεβαιότητας για το μέλλον, είναι από τα βασικότερα
για τα οποία θέλουν να συζητήσουν οι συμπολίτες μας.
Όμως, το κυριότερο ζήτημα που θέλουν να συζητήσουν, είναι αυτό της ανάγκης να αλλάξει
κάτι ουσιαστικά. Υπάρχουν δομικά προβλήματα, όπως της ανάγκης περαιτέρω
αποκέντρωσης των αποφάσεων, που θα λαμβάνονται και με την συμμετοχή των πολιτών
και του φορέων τους σε κάθε περιοχή. Μόνο το ΠΑΣΟΚ μιλά και μόνο το ΠΑΣΟΚ έκανε
βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Για να υπάρξει αξιοπρεπής συλλογική και ατομική
πορεία προς το μέλλον, με σιγουριά για το αύριο.
Εάν δεν υπάρξει αυτοδυναμία για την συγκρότηση κυβέρνησης, πόσο θεωρείτε
ορθό να επαναληφθούν εκλογές σε διάστημα μικρότερο του τετραμήνου;
Η ορθή λογική, με βάση την οποία θέτετε το ερώτημά σας και αναζητάτε την απάντηση, αν
και υποτίθεται ότι είναι η επιδιωκόμενη συνθήκη κατά κοινή ομολογία, εντούτοις αποτελεί
είδος εν ανεπαρκεία για το πελατειακό πολιτικοοικονομικό σύστημα που ταλανίζει τη χώρα.
Όπως βλέπουμε καθημερινά, η πραγματική μάχη διεξάγεται μεταξύ του αυτονόητου και της
παραδοξολογίας, αλλά με έναν ιδιότυπο τρόπο. Και αυτό, γιατί το αυτονόητο, απουσιάζει
από τον δημόσιο διάλογο, εξοβελισμένο από τις αντιλήψεις που κυριαρχούν και
αποσκοπούν στη χειραγώγηση, όχι σε μια απελευθερωτική και δημιουργική διαδικασία,
που την έχει και ανάγκη η χώρα.
Για παράδειγμα, η ΝΔ ζητάει κοστολόγηση προγραμμάτων. Σωστά. Αλλά το ουσιαστικό
ζήτημα δεν είναι απλά το κόστος, δηλαδή το από πού θα βρεθούν τα χρήματα, αλλά το
πού θα πάνε τα χρήματα και πώς!
Γιατί, αν τα χρήματα που προβλέπονται σε ένα πολιτικό πρόγραμμα ενός κόμματος, πάνε
για προσωρινά μικρο-επιδόματα κρατώντας σε ομηρία τον πολίτη για ψηφοθηρικούς
λόγους, ενώ, τα χρήματα που προβλέπονται σε ένα άλλο πολιτικό πρόγραμμα, πάνε ας
πούμε, για επενδύσεις στη βιώσιμη ανάπτυξη, στην ενεργειακή αυτονομία της κάθε
οικογένειας ή στην παιδεία και την υγεία, τότε γιατί θα προτιμήσουμε την πρώτη λύση και
όχι τη δεύτερη, που θα φέρει περισσότερες θέσεις εργασίας, καλύτερα πληρωμένες και με
παραγωγή που θα μας δώσει υπεραξίες και ανταγωνιστική θέση για τη χώρα στο
εξωτερικό, άρα και καλύτερα αποτελέσματα στο εμπορικό ισοζύγιο, που τώρα, ένεκα των
επιλογών της κυβέρνησης της ΝΔ, παρουσιάζει εικόνα 2009, τότε που μπήκαμε στην
κρίση;
Ή αν μπορούμε να εξοικονομήσουμε τεράστια ποσά με τη διαφάνεια και τις ανοιχτές
διαδικασίες στις προμήθειες και τα έργα, χτυπώντας την οργανωμένη διαφθορά - όπως
έκανε το ΠΑΣΟΚ με διαδικασίες Διαύγειας-, αντί να ταΐζουμε υπογείως τα συστήματα της
διαφθοράς σπαταλώντας τα χρήματα του Ελληνικού λαού, γιατί να προτιμήσουμε τη
διαιώνιση ενός συστήματος που τρώει τα σωθικά του Ελληνικού λαού;
Όπως βλέπετε, δεν συζητάμε για όλα αυτά. Συζητάμε για τις πελατειακές επιδιώξεις της ΝΔ
και για τις πλειοδοτικού χαρακτήρα εξαγγελίες μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Επομένως, το ζήτημα δεν είναι το τι θεωρώ εγώ ορθό, σας το είπα εξάλλου, αλλά το τι
ζητάει ο κ. Μητσοτάκης και τι θα επιλέξουν τελικά οι πολίτες. Γιατί και οι πολίτες, δεν είναι
αμέτοχοι με την ψήφο τους στη διαμόρφωση της κοινής μας μοίρας.
Η Αχαΐα «βάφτηκε» μπλε, σύμφωνα με τον εκλογικό χάρτη, γεγονός που είχε να
συμβεί από 1981, πόσο σας προβληματίζει το γεγονός, κι αν το θεωρείτε
συγκυριακό.
Ναι, αυτή είναι η εικόνα, όπως την περιγράφετε και πράγματι, προκαλεί εντονότατο
προβληματισμό, τόσο για τους λόγους που οδηγηθήκαμε ως εδώ, όσα και για το πώς θα
βγούμε από αυτήν την πραγματικότητα, που όπως ήδη έχουμε πει νωρίτερα, κάθε άλλο
παρά εύκολη υπόθεση είναι.
Θα επιχειρήσω μια σύντομη προσέγγιση, γιατί το ζήτημα θέλει πολύ ανάλυση που η
σημερινή μας συζήτηση δεν το επιτρέπει.
Προσωπικά πιστεύω ότι, το αποτέλεσμα των εκλογών του Μαΐου, είναι συνισταμένη
πολλών και διαχρονικών προβλημάτων και παραγόντων, αλλά και επιλογών, όλων των
προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων στον τόπο μας, προσωπικών και συλλογικών.
Αρχικά, λόγω των συνθηκών στην παγκόσμια οικονομία και σε συνδυασμό με αντιλήψεις
περί παραγωγής που δεν συνάδουν με τα σύγχρονα δεδομένα επί των οποίων πρέπει
κανείς να λαμβάνει τις αποφάσεις του, ο τόπος μας βίωσε τη βίαιη αποβιομηχάνιση και
συνακόλουθα, την παραγωγική καχεξία.
Στη συνέχεια, επικράτησαν αντιλήψεις εύκολων λύσεων αλλά όχι βιώσιμης ανάπτυξης. Και
πάλι, σε συνδυασμό με την απουσία ενός σοβαρού διαλόγου για την πορεία της ελληνικής
οικονομίας και την κατεύθυνση της παραγωγής.
Με το πέρασμα των χρόνων διαμορφώθηκε περιβάλλον απάθειας και κατεύθυνσης σε
εύκολες διαδικασίες παραγωγής χρήματος, χωρίς σταθερή βάση.
Αυτή η εξέλιξη, διαμόρφωσε και αντίστοιχες πρακτικές στο πολιτικό εποικοδόμημα αλλά
και στην Ελληνική κοινωνία.
Με τον καιρό καταλήξαμε στη δήθεν ευδαιμονία της περιόδου 2004-2009, οπότε και
κορυφώθηκε το φαινόμενο που εδραζόταν στα δανεικά λεφτά, τα οποία υπερδιπλασίασαν
το χρέος και φτάσαμε στο σημείο να έχουμε έλλειμμα μόνο το 2009, 35 δις ευρώ! Και
διευκρινίζω, το να δανείζεσαι δεν είναι υποχρεωτικά αρνητικό. Αρνητικό είναι το πού
επενδύεις αυτά που δανείζεσαι. Στις πελατειακές παρέες ή στο δημόσιο συμφέρον και άρα,
την ανάπτυξη για όλους;
Από εκεί και μετά, κυριάρχησαν τα εύκολα λόγια και η ανευθυνότητα, παράλληλα με έναν
νέου τύπου παραγοντισμό μεταξύ των πολιτικών στελεχών και των κομμάτων, που
εκτροχίασε τελικά το πολιτικό σύστημα, εκτός λογικής και ευθύνης.
Σε όλα αυτά, προσθέστε και την έλλειψη διαλόγου και αντιπαράθεσης με βάση τις
πραγματικές προκλήσεις, γιατί και αυτό θόλωσε τα ιδεολογικά όρια μεταξύ των πολιτικών
σχηματισμών, όπως και στην αυτοδιοίκηση. Με κατάληξη, την εκλογική αποτύπωση του
Μαΐου.
Και πρέπει να τονίσω ότι, σε αυτόν τον χαλασμό, υπήρξαν λαμπρές εξαιρέσεις, με τις
πολλές και ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες κυρίως στην ιδιωτική σφαίρα, ή κάποιων
κινημάτων πολιτών, πολλές φορές και σε συνεργασία με δυνάμεις των πανεπιστημίων που
δεν έχουν ταμπού, όπως συμβαίνει και στην Πάτρα, για παράδειγμα, με τις σημαντικές
start up και άλλες εταιρείες τεχνολογίας και επικοινωνίας, που έκαναν τη μεγάλη διαφορά.
Απουσιάζει όμως η πολιτεία, που με συνεκτικό σχεδιασμό, πρέπει να στηρίζει τις
πρωτοβουλίες αυτές αλλά και να δημιουργεί συνθήκες τέτοιες, ώστε οι πρωτοβουλίες
αυτές, όπως και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας, να μην παραμένουν
αναξιοποίητα. Με πληγώνει όταν βλέπω ότι μόνο με μια προσπάθεια στον Χελμό, στα
Καλάβρυτα, μαζεύτηκαν 10.000 άνθρωποι, ενώ κάθε γωνία της Αχαΐκής γης θα μπορούσε
να αναπτύξει τις δικές της παρόμοιες πρωτοβουλίες με μεγάλη επιτυχία. Το έζησα αυτό,
όταν δημιουργήσαμε το Διεθνές Φεστιβάλ της Πατρας με τον Θάνο Μικρούτσικο. Θεσμός
που έφερε τεράστια προβολή στην Πάτρα, αλλά που αλώθηκε, αλλοιώθηκε και
μεταμορφώθηκε σε μια επαρχιακή φιέστα, με την επάνοδο της δεξιάς στην κυβέρνηση,
τότε.
Φοβάμαι, πως μετά από όλα αυτά που έχουν μεσολαβήσει, σήμερα, πολλές προοδευτικές
δυνάμεις δεν έχουν ακόμη κατανοήσει τη σημασία της επικράτησης της συντηρητικής ΝΔ
στον τόπο μας.
Ίσως και γιατί, βοήθησε πολύ στη διαμόρφωση των σημερινών πραγμάτων και η συνολική
πολιτική δράση του ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβέρνηση νωρίτερα και ως αντιπολίτευση την
προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο.
Πολύ περισσότερο, που το ΠΑΣΟΚ, είχε οδηγηθεί σε θέση μειονεκτική, ένεκα του άδικου,
αήθους πολέμου θα έλεγα, που δέχθηκε ένθεν και ένθεν του πολιτικού συστήματος, γιατί
ανέλαβε ευθύνες που δεν του αναλογούσαν για να κρατήσει όρθια τη χώρα.
Και τώρα, μετά από όλα αυτά, αντιπαρατίθενται οι δυο τους, για το ποιος θα είναι
καλύτερος διαχειριστής της χώρας, αλλά μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, όπως
διατυμπανίζουν, ενώ τότε στις πλατείες, υπονόμευαν αυτήν την εθνική κατάκτηση.
Συμπερασματικά, λοιπόν, απαιτείται διαρκής αγώνας για να αλλάξουμε κατεστημένες
αντιλήψεις και πρακτικές, προκειμένου να ξαναμπεί η Ελληνική Κοινωνία και η χώρα σε
προοδευτική τροχιά. Και αυτό είναι δικό μας χρέος, των προοδευτικών δυνάμεων.
Ποιος είναι ο ρόλος του Γιώργου Παπανδρέου στο νέο ΠΑΣΟΚ που δημιουργείται
τώρα και στο μέλλον;
Στην πολιτική, δεν υπάρχει ζήτημα ρόλων για κάποιον που έχει υπηρετήσει και ως
στρατιώτης και από θέσεις ευθύνης την Προοδευτική Παράταξη, το ΠΑΣΟΚ και τη χώρα.
Το ζήτημα είναι η αδιάκοπη πολιτική δράση. Και για μένα η πολιτική είναι μια συνεχής
διαπαιδαγώγηση, πρώτα του ίδιου μας του εαυτού αλλά και σε διάδραση με πολίτες, με
φορείς, με την κοινωνία που θέλει να αλλάξουν προς το καλύτερο και το δικαιότερο τα
πράγματα. Είναι αγώνας για ένα μέλλον ελπίδας και προοπτικής, που θα μας γεμίζει όλους
με αξιοπρέπεια και δημιουργική διάθεση.
Και αυτό, δεν χρειάζεται κάποιον ρόλο. Από όποια θέση και αν βρίσκεται κανείς μπορεί να
προσφέρει, αρκεί να μπορεί να κάνει αυτό που πιστεύει ωφέλιμο για τους συνανθρώπους
μας και την πατρίδα μας.
Εξάλλου, ως βουλευτής Αχαΐας, μαζί με τους συμπολίτες μας, έχουμε πολλή δουλειά να
κάνουμε, γιατί εκτός όσων αφορούν τον τόπο μας, ό,τι κάνουμε εδώ, μπορεί να αποτελέσει
και παράδειγμα για όλους τους άλλους.
Κύριε Πρόεδρε, να κλείσουμε με ένα θέμα που έχει προκύψει τελευταία, το οποίο
όλοι ξέρουμε πως γνωρίζετε πολύ καλά και επομένως, η άποψή σας έχει σημασία.
Μιλώ για το ζήτημα που αφορά τη Θράκη και συγκεκριμένα τη Ροδόπη και όσα
συνέβησαν στις εκλογές.
Πολύ κακώς ένα ευαίσθητο εθνικό θέμα έγινε μέρος της προεκλογικής αντιπαράθεσης με
ευθύνη τοπικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας.
Στη Θράκη χρειάζονται τολμηρές πολιτικές που θα εμπεδώνουν περαιτέρω την ισονομία
και την ισοπολιτεία, πρωτοβουλίες που θα φέρουν ανάπτυξη και πρόοδο για όλους τους
πολίτες ανεξαρτήτως θρησκεύματος.
Αυτές τις πολιτικές υπηρέτησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτήν την κατεύθυνση
έδωσα όλα αυτά τα χρόνια και θα συνεχίσω να δίνω μάχες για τα δημοκρατικά δικαιώματα
και την αξιοπρέπεια κάθε πολίτη, είτε χριστιανού είτε μουσουλμάνου.
