του Γιώργου Κανέλλη*
Τι είν' η Ευρώπη μας; Μην είν' οι κάμποι; Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά;
Ο παλιός πασίγνωστος στίχος από ανθολόγιο του Δημοτικού, μιλάει λυρικά για την πατρίδα μας.
Και πράγματι, δεν είναι καθόλου αταίριαστο, όπου πατρίδα, να βάλουμε «Ευρώπη», τιμώντας και την Ημέρα της, την 9η Μαΐου.
Γιατί, αν και όχι όσοι θα ‘πρεπε, όμως όλο και περισσότεροι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατανοούν βαθιά ότι πατρίδα μας δεν είναι μόνο αυτή που ξέραμε καθένας, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Ελλάδα, αλλά ότι ευρύτερη πατρίδα μας γίνεται όλο και πιο ορατά το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι. Ένα κοινό σπίτι που είναι ίσως το καλύτερο μέρος του σημερινού κόσμου για να ζει κανείς, από τη σκοπιά του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ουσιαστικής λειτουργίας της δημοκρατίας, της ανοχής του διαφορετικού, του κοινωνικού κράτους, της προστασίας του περιβάλλοντος και της επιδίωξης της βιωσιμότητας.
Παρασύρεσαι, θα πει κάποιος από φιλοευρωπαϊκά συναισθήματα. Πρέπει να βάλεις στη ζυγαριά και την άνοδο των ακροδεξιών λαϊκιστών, την αιώνια γραφειοκρατία των Βρυξελλών, αποτελεσματική ίσως αλλά πάντα αργόσυρτη, την έλλειψη ηγετών μεγάλου βεληνεκούς.
Πράγματι πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, ότι δεν γράφω εκ του μακρόθεν αλλά από μέσα, όντως εορτάζω την 9η Μαΐου.
Ως ενεργός πολίτης, δραστηριοποιημένος στην Πολιτική Οικολογία, είναι προφανές ότι δεν έχω δισταγμούς ως προς το που εντάσσομαι: εργάζομαι μαζί με όλους εκείνους που προωθούν μια Ευρώπη Δυνατή, βαθύτερα ενωμένη, ικανή να σταθεί ως πρωταγωνιστής στον σημερινό παγκόσμιο σύστημα.
Ένα παγκόσμιο σύστημα που ήδη αφήνει πίσω του τις μακάριες βεβαιότητες της μεταπολεμικής αλλά και της μεταψυχροπολεμικής εποχής, έχοντας ήδη μπει σε μια περίοδο σκληρής δοκιμασίας των κανόνων της κοινής συνύπαρξης των κρατών.
Η ωμή εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι ευθείες απειλές της και κατά άλλων ευρωπαϊκών χωρών, μελών της ΕΕ, η επιθετική στάση της Κίνας κατά της Ταιβάν, οι προκλήσεις και αποσταθεροποιητικές κινήσεις αυταρχικών καθεστώτων, όπως η Β. Κορέα και το Ιράν κατά των γειτόνων τους, η επίταση του αδιεξόδου στην Μέση Ανατολή, με την επιθετική ενέργεια της Χαμάς να ακολουθείται από την χωρίς όρια υπεραντίδραση του Ισραήλ, διαμορφώνουν έναν κόσμο γεμάτο απειλές, αδιανόητες μέχρι πριν λίγα χρόνια.
Είναι ολοφάνερο ότι η Ευρώπη μας ή μεταρρυθμίζεται θεσμικά ώστε να μπορεί να παίρνει και να υλοποιεί αποφάσεις χωρίς μακρόσυρτες διαδικασίες και κοντόφθαλμα βέτο, και επιπλέον ενεργοποιεί πρακτικά και συγκεκριμένα την αρχή της αλληλεγγύης και στον αμυντικό τομέα, ή περιθωριοποιείται και απειλείται ακόμη και εδαφικά.
Μια τέτοια οπισθοδρόμηση δεν θα είναι μόνο ευρωπαϊκή αλλά θα έχει παγκόσμια βαριές επιπτώσεις. Η Ευρώπη μας, παρά τις επιμέρους ελλείψεις και καθυστερήσεις έχει τις πιο προωθημένες πολιτικές σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και των παράλληλων αυτής κρίσεων της βιοποικιλότητας και των φυσικών πόρων.
Αν η διαμορφούμενη «διεθνής των επιθετικών δικτατοριών» επιβάλλει ως κανόνα την ανυπαρξία κανόνων και την δια πυρός και σιδήρου επίλυση των διεθνών διαφορών, είναι φανερό ότι η δραματική ανάγκη για διεθνή διακυβέρνηση της πολλαπλής παγκόσμιας κρίσης (κλίματος, βιοποικιλότητας, πόρων, έντασης των ανισοτήτων) θα μείνει καταστροφικά πίσω.
Επομένως δεν υπάρχουν δισταγμοί, ούτε περιθώρια για ευρωσκεπτικισμούς και εγωιστικούς εθνικισμούς.
Η Ευρώπη μας πρέπει να ΒΑΘΥΝΕΙ την ενότητά της, να ΑΥΞΗΣΕΙ γρήγορα τη θεσμική της ευελιξία, να ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ να ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙ στα θέματα της παγκόσμιας κρίσης και της υπεράσπισης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για να μείνει το διεθνές δίκαιο και όχι να γίνει η ωμή ισχύς, θεμέλιο των διεθνών σχέσεων.
Θεωρώ προτεραιότητα, εν όψει και της εκλογής νέων ευρωβουλευτών, ακριβώς ένα μήνα μετά την Ημέρα της Ευρώπης να υπηρετήσω, να υπηρετήσουμε μαζί όλες οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, αυτήν την προοπτική. Και είμαι αισιόδοξος: η ίδια η ΔΥΝΑΜΙΚΗ, η κεκτημένη ταχύτητα του κοινού μας σπιτιού εγγυώνται ότι θα κάνουμε τα άλματα που οι καιροί επιβάλλουν.
Αξίζει να παλέψουμε ώστε η εθνική πατρίδα μας, η Ελλάδα, αφήνοντας οριστικά πίσω της τη δημαγωγία και τις αυταπάτες των εύκολων λύσεων, να είναι ενεργά παρούσα και συνεισφέρουσα σε μια Ευρώπη του αύριο, δυνατή, ευέλικτη, ενισχυμένη και στην αμυντική συνεργασία, πρωταγωνίστρια στη μάχη για να παραμείνει ο πλανήτης βιώσιμος.
*Ο Γιώργος Κανέλλης συντ. εκπαιδευτικός, είναι υποψήφιος για το Ευρωκοινοβούλιο με το με το ψηφοδέλτιο ΚΟΣΜΟΣ, ενταγμένο στις δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, παραμένει Ενεργός Πολίτης και στέλεχος σε οργανώσεις προστασίας του Περιβάλλοντος και σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
